Stichting Weidegang stelt geen directe eisen aan de milieu-impact van zuivel, maar door weidegang is de ammoniakuitstoot wel automatisch lager dan wanneer dieren op stal staan. Ammoniak ontstaat namelijk als poep en urine gemengd raken. In de wei komen poep en urine meestal op een andere plek terecht, dus ontstaat minder ammoniak.

De enige eis op dierenwelzijn is dat koeien van het voorjaar tot in het najaar ten minste 120 dagen per jaar, minimaal 6 uur per dag in de wei lopen. Melkveehouders kunnen er ook kiezen om hun dieren in totaal 720 uur per jaar, op minimaal 120 dagen te weiden. De eis geldt niet voor jongvee. De melkgevende koeien moeten grazen op een weide met voldoende grasaanbod, zodat ze voortdurend hun natuurlijke graasgedrag kunnen uitoefenen. Stichting Weidegang stelt geen eisen aan andere dierenwelzijnsaspecten zoals stalcondities, binnenruimte per dier of afleidingsmateriaal. Daarom scoort het keurmerk relatief laag op dierenwelzijn. Ook is 120 dagen weidegang inmiddels niet meer ambitieus; dit doen veel boeren al en veel andere keurmerken eisen een langere weidegang.

De producent krijgt extra betaald voor duurzaamheidsinspanningen die het keurmerk vraagt.

De duurzaamheidseisen van dit keurmerk zijn gemakkelijk te vinden op de website van het keurmerk. De eisen zijn in het Nederlands geschreven. De duurzaamheidseisen zijn heel specifiek opgesteld en daarom goed te controleren. Op de website van het keurmerk vind je beperkt informatie over wat het keurmerk wil bereiken, welke problemen het wil aanpakken en op welke manier het dat wil doen. De eigenaar van dit keurmerk heeft uitgebreid antwoord gegeven op onze vragen over het betrekken van andere belanghebbenden bij het door ontwikkelen van de eisen. Maar deze informatie staat niet allemaal op zijn website. Belanghebbenden met verschillende achtergronden zijn betrokken bij het (verder) ontwikkelen van de duurzaamheidseisen. Zo zorgt de keurmerkeigenaar ervoor dat er een breder beeld ontstaat en dat er meer vertrouwen is in de gemaakte keuzes dan wanneer hij dit allemaal zelf zou bepalen.

Ieder jaar controleert een onafhankelijke (geaccrediteerde) organisatie of de gecertificeerde producenten de eisen van het keurmerk ook echt naleven. Een deel van deze controles wordt niet van tevoren aangekondigd. Het keurmerk vertelt dat er gevolgen zijn als er (tijdelijk) niet wordt voldaan aan de eisen en dat legt het in het algemeen uit. De organisatie die de controles uitvoert, bepaalt wat de gevolgen zijn. Het keurmerk heeft een systeem opgezet waarmee het gecertificeerde producten in de hele keten kan volgen. Alle schakels in de keten moeten gecertificeerd zijn. Zo weet je dat het product dat je koopt geproduceerd is volgens de eisen van het keurmerk.