Fair for Life stelt sociale eisen conform de bepalingen van de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) van de VN, zoals een verbod op kinder- en dwangarbeid en discriminatie, en het garanderen van vakbondsvrijheid en een veilige werkomgeving. Lonen voor alle werknemers moeten ten minste het nationale minimumloon volgen. Er mag nooit loon ingehouden worden als disciplinaire maatregel. Werknemers moeten op de hoogte zijn van hun rechten en plichten, en de nationale regels voor ziekteverlof worden gerespecteerd of overtroffen. De werkgever heeft de verplichting om stabiel werk te bieden. De activiteiten moeten in lijn zijn met duurzaamheidsprincipes, en mogen geen negatieve impact hebben op lokale gemeenschappen, het milieu of lokale duurzame ontwikkeling.  

Fair for Life kent een gegarandeerde bodemprijs waarboven open en transparant over de prijs wordt onderhandeld. De onderhandelde prijs moet betaald worden voor alle aankopen van deze koper, dus niet alleen voor de fairtrade-aankoop. Daarnaast hanteert Fair for Life een premie van ongeveer 10% van de afgesproken verkoopprijs. Deze premie is bedoeld voor de meest kwetsbare doelgroepen, meestal boeren en (seizoens)arbeiders, zodat zij kunnen bijdragen aan de sociale ontwikkeling van hun gemeenschap. 

Dit keurmerk maakt op de eigen website in het Engels duidelijk welke eisen het aan duurzaamheid stelt. Veel duurzaamheidseisen zijn specifiek opgesteld en daarom goed te controleren, maar dat is niet voor álle eisen zo. Op de website van het keurmerk vind je algemene informatie over wat het keurmerk wil bereiken, welke problemen het wil aanpakken en op welke manier het dat wil doen. Maar het vertelt niet welke dilemma's het daarbij tegenkomt. De keurmerkeigenaar heeft uitgebreid antwoord gegeven op onze vragen over het betrekken van andere belanghebbenden bij het doorontwikkelen van de eisen. Deze informatie staat ook op zijn website. Belanghebbenden met verschillende achtergronden zijn betrokken bij het (verder) ontwikkelen van de duurzaamheidseisen. Zo zorgt de keurmerkeigenaar ervoor dat er een breder beeld ontstaat en dat er meer vertrouwen is in de gemaakte keuzes dan wanneer hij dit allemaal zelf zou bepalen.

Ieder jaar controleert een onafhankelijke (geaccrediteerde) organisatie of de gecertificeerde producenten de eisen van het keurmerk ook echt naleven. Een deel van deze controles wordt niet van tevoren aangekondigd. Het keurmerk vertelt heel precies welke gevolgen er zijn als er (tijdelijk) niet voldaan wordt aan de eisen die het stelt. De organisatie die de controles uitvoert, bepaalt wat de gevolgen zijn. Het keurmerk heeft een systeem opgezet waarmee het gecertificeerde producten in de hele keten kan volgen. Zo weet je dat het product dat je koopt geproduceerd is volgens de eisen van het keurmerk.