Laatste screening: oktober 2025
Het EU Ecolabel voor textiel is een keurmerk van de Europese Unie. Het heeft eisen voor de productie van allerlei soorten textiel, van kleding tot beddengoed. In Nederland beheert Stichting Milieukeur het EU Ecolabel.
EU Ecolabel stelt eisen op het gebied van milieu in alle fasen van de textielketen. Het keurmerk stelt ook enkele eisen aan arbeidsomstandigheden, maar de nadruk ligt op milieu. Onafhankelijke organisaties controleren het keurmerk.
De milieueisen van EU Ecolabel gelden voor alle fasen van de textielketen: de teelt van de vezels, de bewerking van de stoffen, het verwerken in naaiateliers en de kwaliteit van het eindproduct in de gebruiksfase.
Grondstoffen: Per vezeltype worden specifieke eisen gesteld. Zo moet nylon en polyester een minimaal aandeel gerecyclede vezels bevatten, viscose deels uit duurzaam geteelde bossen komen en katoen voor minstens 10% biologisch geteeld zijn. Daarnaast gelden algemene beperkingen voor het gebruik van bestrijdingsmiddelen en andere chemicaliën. Er moeten doelen worden gesteld voor het verminderen van de uitstoot van schadelijke stoffen. Gebruik van biologische en/of gerecyclede vezels wordt gestimuleerd. Er zijn geen eisen voor watergebruik, landgebruik, of biodiversiteit.
Draden en stoffen: Er gelden eisen voor het energieverbruik en er zijn beperkingen voor het gebruik en de uitstoot van schadelijke stoffen tijdens de verwerking van textiel. Er zijn geen eisen voor watergebruik of microplastics.
Kleding maken: Er gelden eisen voor het energieverbruik en er zijn beperkingen voor het gebruik en de uitstoot van schadelijke stoffen bij het maken van de kleding. Er zijn geen eisen aan de uitstoot van microplastics of verspilling.
Gebruik: Het keurmerk heeft eisen die ervoor zorgen dat het kledingstuk zo lang mogelijk meegaat. De kleding mag onder andere niet te snel slijten bij wassen en ander gebruik. Ze mag ook niet te snel verkleuren en geen zorgwekkende stoffen bevatten.
Het keurmerk stelt geen eisen op het gebied van dierenwelzijn.
De eisen rondom mens en werk zijn van toepassing op de productie van draden en kleding, niet op de grondstoffen.
Grondstoffen: Geen eisen.
Draden en stoffen: Het keurmerk volgt de normen van de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) voor minimumloon, dwangarbeid, kinderarbeid, gezonde en veilige werkomstandigheden, discriminatie en verenigen in vakbonden. Het keurmerk stelt geen eisen aan leefbaar loon of bijdrage aan de lokale gemeenschap.
Kleding maken: Het keurmerk volgt de normen van de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) voor dwangarbeid, kinderarbeid, gezonde en veilige werkomstandigheden, discriminatie en verenigen in vakbonden. Zandstralen is niet toegestaan. Het keurmerk stelt geen eisen aan leefbaar loon of bijdrage aan de lokale gemeenschap.
Het EU Ecolabel maakt gebruik van ‘competent bodies’ voor het beoordelingen van certificeringsaanvragen. In Nederland is dat Stichting Milieukeur (SMK). De Europese Commissie heeft wettelijk vastgelegd hoe het EU Ecolabel is georganiseerd en hoe bevoegde organisaties de controle moeten uitvoeren.
Er is nog veel meer te lezen over de impact van kleding.